Genres
Tags
Most popular publications

Қизил ва қора
Мари-Анри Бейл Стендал
Жаҳон адабиётининг мумтоз асари саналган “Қизил ва қора” романи ҳар бир замонга замондошдир. Ушбу асарда ёш ўсмир йигитнинг муҳаббати орқали кучли эҳтирос, онгсиз ҳиссиёт, шуҳратга чанқоқлик ва улар ўртасидаги кучли тўқнашувлар маҳорат билан тасвирланган.
- 35
- 110

Омина
Муҳаммад Кабир Умар
Ушбу китоб Африкадаги аёлларнинг ўз ҳуқуқларини талаб қилиш ва фаровон ҳаётга эришиш йўлида кўрсатган жасоратларини, шунингдек, юқори табақали қатлам ҳаётини, уларнинг ўй-фикрларини Омина тимсолида бадиий ифодалар орқали очиб берган. Хотин-қизларнинг жамиятда ишлаб, фаолият юритишлари, сиёсий-ижтимоий ҳаётга аралашишлари, уларнинг илм олиб, ривожланишга ҳисса қўшишлари ва бу борада жиддий кураш олиб боришлари китобнинг асосий ғоясидир.
Бу китобни ўқиб чиққан ҳар бир ўқувчи асардан ҳаётий тажриба олиб ва керакли хулосалар қилади.
- 84
- 221

Лиссабондаги тун
Эрих Мария Ремарк
Ўзбек адабиёти ихлосмандларига «Уч оғайни» ва «Ғарбий фронтда ўзгариш йўқ» (Низом Комил таржималари) романлари билан яхши таниш бўлган Эрих Мария Ремарк йигирманчи асрнинг энг машҳур ва асарлари кўп ўқиладиган ёзувчиларидан биридир. «Зафар дарвозаси» (1946), «Ҳаёт учқуни» (1952), «Ҳаёт-мамот палласи» (1954), «Қора ҳайкал» (1956), «Осмон севишни билмайди» (1961), «Жаннатдаги соялар» (1971) каби романлар муаллифи.Адибнинг сиз азиз китобхонларга тақдим этилаётган «Лиссабондаги тун» романида мусофирчиликдаги хор-у зорликлар, фашизм, зулм ва икки қалб ўртасидаги сўнмас муҳаббат, садоқат каби мавзулар кўтарилган.
- 106
- 190

Доктор Моро Ороли
Ҳерберт Уеллс
Инглиз фантаст ёзувчиси Ҳерберт Уеллс номи китобхонларга яхши таниш. Унинг "Вақт машинаси", "Кўринмас одам" номли қиссалари жаҳон адабиёти дурдоналари қаторида туради. «Доктор Моро ороли» адибнинг учинчи машҳур қиссаси. Мазкур асарда табиат қонунларига қарши бориб, инсон ва ҳайвонни жарроҳлик йўли билан бирлаштириш орқали янги бир махлуқ яратишга аҳд қилган ёвуз олимнинг фожиаси бутун даҳшати билан ўз ифодасини топган. Ёзувчи ушбу асар орқали табиат мувозанатига қарши бориш охир-оқибат унинг ижрочиларини оғир фожиага етаклашини рўйи рост кўрсатиб беради. Шунингдек, асарда инсон матонати, унинг ҳар қандай мураккаб вазиятдан ҳам ўз идроки орқали йўл топиб чиқиб кета олиши мумкинлиги, қийинчиликларга дарров енгилмасдан, курашувчан бўлиш кераклиги асар қаҳрамони Прендик мисолида акс эттирилади. Асарни мутолаа қилиш давомида қаҳрамоннинг ғаройиб саргузаштлари ўқувчини алоҳида қизиқтирса, унинг йиртқичларга ем бўлиб кетмаслик, одамлар орасига қайтиш учун тортган заҳматлари айнан инсон салоҳиятини намоён этади.
- 110
- 195

Шаҳзода ва гадо
Марк Твен
Сизларга ҳикоя қилмоқчи бўлган бу қиссамни бировдан эшитганман, у отасидан эшитган экан, унинг отаси эса бувасидан, буваси ҳам ўз отасидан эшитган экан ва ҳоказо. Хуллас, уч юз йил, балки бундан ҳам кўпроқ вақт мобайнида оталар буни болаларига ҳикоя қилаверганлар ва шу тариқа бу қисса бизгача сақланиб келган. Эҳтимол, бу воқеа чиндан ҳам бўлгандир, эҳтимол, ривоят ёки афсонадир, лекин ҳар ҳолда бундай воқеанинг бўлиши мумкин.
Балки илгари замонда бунга фақат донишманд ва ўқимишли кишилар ишонгандирлар, балки ўқимаган оддий кишилар ҳам ишониб, бу қиссани яхши кўриб қолгандирлар.
- 197
- 326